Liefde en lyding

Liefde en lyding, so tafelgereed,

hand aan hand, verstrengelde redes.

Want in die donkerste ure van lyding,

verskyn die grootste liefde, 'n wonderlike ding.

Die liefde wat sterker is as dood en pyn,

die liefde wat bly, selfs as alles verdwyn.

Dit is die soort liefde wat ons sien

in 'n moeder se oë, in 'n pa se stem.

In 'n vriend se omhelsing, in 'n kind se lag,

dit is die soort Liefde wat die wêreld sal red.

Die liefde wat ons ken, wat ons lewe gee,

die liefde wat ons vrymaak, die liefde wat ons vry.

Maar daar is ook die lyding, die deel van die plan,

die deel wat ons laat groei en ons leer verstaan.

Die lyding wat ons breek, maar ook weer heel,

die lyding wat ons sterker maak, wat ons versterk en heen en weer reel.

En so, as ons liefde en lyding verbind,

sien ons 'n prentjie van die grootste gesind.

Die liefde wat sterker is as die diepste lyding,

die Liefde wat ons bevry, die Liefde wat ons red.

- Anoniem